Ljubica Gerovac (1919. - 1942.) je bila revolucionarka, partizanka i narodni heroj SFRJ.

Rođena je 20. septembra 1919. godine u Jezeranima, Otočac, Лика, Краљевина Југославија. Kao dijete siromašnih српских zemljoradnika, čiji se otac bavio i zidarskim zanatom, završila je osnovnu školu u rodnom mjestu, a Građansku školu u Zagrebu. Još kao djevojčica, odlična učenica, svrstava se 1934. u redove levičarske srednjoškolske omladine. A posle završetka Građanske škole upisuje se u Trgovačku akademiju u Zagrebu. U školi je jedna od najaktivnijih omladinki. Popularizuje levu literaturu, okuplja omladinu i govori joj da je njeno mjesto i budućnost s radničkom klasom. Zbog takvih aktivnosti, brzo su je uočile Školske vlasti i policija, koja ju je uhapsila 1937. godine. Pred policijom se držala kao stara prekaljena revolucionrka, tj. ništa nije priznala; kad je, poslije nekoliko dana, puštena na slobodu, postala je još aktivnija. Ubrzo zatim primljena je u SKOJ. Kad je, u jesen 1937, istjerana iz Trgovačke akademije u Zagrebu, školovanje i revolucionarni rad nastavila je u Banja Luci. Tokom 1939. i 1940. policija je hapsi; ponovo od nje ništa nisu izvukli.

U jesen 1940. upisuje se u Ekonomsko-komercijalnu visoku školu u Zagrebu, gdje politički postaje još aktivnija. Istovremeno ne gubi vezu ni s rodnim krajem, a sarađuje i u „Seljačkoj misli". Za člana KPJ primljena je 1940. godine, a ubrzo postaje i sekretar partijske ćelije Ekonomsko-komercijalne visoke škole.

Posle okupacije zemlje, u ljeto 1941, Ljubica odlazi u Liku i odmah se, zajedno s drugim komunistima, uključuje u rad na pripremama za oružani ustanak. Neumorno obilazi sela, okuplja omladinu i žene, i s puno poleta ukazuje im na zločinačku politiku okupatora ustaša i perspektive oružane borbe. Kad je počeo ustanak, zajedno s partizanskim grupama učestvuje u oružanim akcijama. U jesen 1941. izabrana je za člana Kotarskog komiteta KPH za kotar Brinje, i sekretara Kotarskog komiteta SKOJ-a za Brinje. Posebno se isticala u radu na stvaranju bratstva i jedinstva između srpskog i hrvatskog naroda u Lici. Kao žena puna poleta i vedrine a uz to neobično hrabra i neustrašiva, bila je veoma popularna i omiljena, naročito među omladinom i ženama.

Prilikom napada ličkih i primorsko-goranskih partizana na ustaše u Jezeranima, Ljubica je predvodila vod bataljona „Marko Orešković", i uspela da ga neopaženo pored bunkera dovede do crkve u selu. Ali, kad se vraćala po drugi dio boraca, da i njih uvede u selo, bila je primećena od ustaša, i ubijena 16. aprila 1942. godine. Mrtvu, ustaše su je zvjerski masakrirale. U čast hrabre revolucionarke, Brinjski bataljon je prozvan bataljon „Ljubice Gerovac", koji se pod njenim imenom hrabro borio do kraja rata.

Narodnim herojem proglašena je 27. novembra 1953. godine.

Izvor: Wikipedia