Sergej Birjuzov
 

Sergej Semjonovič Birjuzov (rus. Сергей Семёнович Бирюзо́в) (21. avgust 1904. - 19. oktobar 1964.) maršal Sovjetskog Saveza, načelnik generalštaba, rođen u Skopinu, u provinciji Rjazan. Bio je član KPSS od 1926. Sa 18 godina je stupio u Crvenu armiju, i u njoj je napredovao, postavši komandir bataljona pre nego što je otišao na Frunce vojnu akademiju 1934. Diplomirao je 1937, nakon čega je postao načelnik štaba streljačke divizije. 1939 je postao šef operacija za Harkovski vojni okrug, što je dužnost na kojoj je bio do avgusta 1939, nakon čega je postao komandant 132. streljačke divizije.

Birjuzov je komandovao ovom jedinicom naredne tri godine, što je retkost među sovjetskim generalima, posebno za vreme Drugog svetskog rata. Sovjetski generali su retko bili na jednoj komandnoj dužnosti duže od nekoliko meseci. Birjuzovljeva jedinica je bila deo Jugozapadnog i Brijanskog fronta. Birjuzov je smatran dobrim komandirom divizije. Često je lično vodio diviziju u bitku. Tokom prve godine operacije Barbarosa (jun 1941.), Birjuzov je ranjen čak pet puta, od čega dva puta prilično ozbiljno. Aprila 1942. je postavljen za načelnika štaba 48. armije, koja je bila deo Brijanskog fronta. Komandovao je ovom jedinicom do novembra 1942, kada je postao načelnik štaba 2. gardijske armije. Na ovoj dužnosti je bio do aprila 1943, pomagavši u vođenju ove mođne formacije tokom operacije Saturn, kada je 2. gardijska pomogla u slamanju nemačke 6. armije, nakon što su Nemci bili opkoljeni tokom Staljingradske bitke.

Aprila 1943, Birjuzov je postavljen za načelnika štaba Južnog fronta, kao vredan pomoćnik komandiru fronta, Fedoru Tolbuhinu. 20. oktobra 1943. je Južni front preimenovan u 4. ukrajinski front. Birjuzov je ostao načelnik štaba do maja 1944, kada je premešten u 3. ukrajinski front, zajedno sa Tolbuhinom. Oktobra 1944, Birjuzov je premešten u komandu 37. armije, koja je bila deo 3. ukrajinskog fronta. Na ovoj dužnosti je bio do maja 1946. Na ovim komandnim dužnostima, Birjuzov je pomogao u planiranju i sprovođenju akcija za izbacivanje svih nemačkih trupa iz Ukrajine, a zatim i akcija za oslobođenje Bugarske i Jugoslavije.

Nakon ovih komandnih dužnosti, Birjuzov je postavljen za šefa Sovjetske vojne misije u Bugarskoj. Na ovoj dužnosti je bio do 1947. Između 1947. i 1955, Birjuzov je bio na brojnim komandnim dužnostima, ali se ni na jednoj nije duže zadržao. 11. marta, 1955. dat mu je čin maršala Sovjetskog Saveza. Između aprila 1955. i aprila 1962, je komandovao Strateškim raketnim snagama, a 1963. je postao načelnik generalštaba. 19. oktobra 1964, maršal Birjuzov je poginuo kada je njegov avion udario u planinu Avalu kod Beograda. Urna sa njegovim pepelom je sahranjena u Kremlju.

Ordenje
Heroj Sovjetskog Saveza (1. februar, 1958.)
Narodni heroj Jugoslavije (1964.)
pet ordena Lenjina
tri ordena Crvene zastave
Orden Suvorova prve klase, orden Suvorova druge klase
Orden Kutuzova prve klase
Orden Bogdana Hmeljnickoga prve klase

Izvor: Wikipedia