Glicerije

Glicerije (rođen oko 420, umro negde posle 480. godine, bio je car Zapadnog Rimskog Carstva tokom 473. i 474. godine. Kasnije je bio episkop.

Glicerije je bio visoki dvorski službenik na dvoru u Raveni, kada ga je magister militum Burgunđanin Gundobad postavio na carski presto (upražnjen posle smrti Olibrija) negde početkom marta 473. godine. Gunodbad je bio u prilici da postavi cara jer je Ricimer, koji je to do tada činio, iznenada umro. Glicerije je samo Gundobadov službenik, i nikada nije bio priznat od strane Lava I, vizantijskog cara.

Možda je Glicerijeva vladavina odložila konačni pad Zapadnog Rimskog Carstva. Naime, kada su Ostrogoti, tada u Iliriku, poslali svoje trupe u Italiju 473. godine, Glicerijeva vojska je uspela da odbije taj napad. Glicerije je u stvarnosti vladao samo nad severnom Italijom.

Bez obzira na ovaj uspeh, Lav I nije bio spreman da Glicerija prizna i imenovao je svoj rođaka Julija Nepota za cara na Zapadu. Stoga, za Glicerija se jedva može reći da je bio car, a ne uzurpator. Julije Nepot sa velikom vojskom koju je dobio od Lava, isplovio je iz Dalmacije i uplovio je u Ostiju u junu 474. godine. Glicerije nije pružao otpor i odmah se predao.

Možda kao nagradu što nije pokrenuo rat protiv njega, Julije Nepot je dozvolio Gliceriju da postane episkop u Saloni, gradu u Dalmaciji. Kasnije su se Glicerije i Julije Nepot opet sreli jer je ubrzo novi car morao da potraži utočište u ovoj provinciji.

Po jednoj vesti, Glicerije je bio uključen u zaveru protiv Nepota i koja se zavšila njegovom smrću u maju 480. godine. Najverovatnije, pravi inspirator ubistva bio je Odoakar, varvarski kralj Italije. Navodno je posle toga Odoakar imenovao Glicerija za episkopa u Milanu. Ali, teško je potvrditi ove izveštaje.

Izvor: Wikipedia