Cvijetin (Jovice) Todić je rođen u selu Striježevici na Ozrenu 1910. godine. Osnovnu školu je završio u Trbuku, a dva razreda gimnazije u Tuzli. Zbog sukoba sa jednim profesorom na nacionalnoj osnovi je izbačen iz škole. Vratio se kući na poljoprivredne poslove. Živio je u zajedničkom kućanstvu sa dva brata, starijim Ristom i mlađim Brankom. Treći, stariji brat Petar oženio se kćerkom Jovice Lukića iz Boljanića, a Cvijetin tridesetih godina ženi Trivunu Topalović iz Striježevice, sa kojom dobija troje djece: Zoru (1937.), Milicu (1939.) i Borku (1942.).

Jugoslovensku vojsku je služio u Sarajevu kao pješadinac, gdje dobija čin podnarednika. Nakon raspada Kraljevine Jugoslavije aktivno se uključuje u pripremu sprskog ustanka na Ozrenu. Kada je Njemačka napala Rusiju, iz Zenice je izbjegao Todor Vujasinović, stigao na Ozren i uspostavio tijesne odnose sa uglednim ljudima. Sa Cvijetinom je bio u stalnoj vezi i noćima su dogovarali pripremu ustanka.

U ljeto 1941. godine maglajski žandari i ustaše NDH (Nezavisne Države Hrvatske) su uhapsile Todića i sprovele u maglajski zatvor, gdje je podvrgnut jednomjesečnom mučenju. Iz zatvora je pušten nakon obećanja brata Riste da će predati vlastima Nezavisne Države Hrvatske sakriveno oružje.

Nedovoljno oporavljen od teških udaraca i bezgraničnog maltretiranja, Todić je komandovao ustaničkom grupom koja je imala zadatak uništavanja njemačkih magacina municije na Usori, prilikom napada na Doboj avgusta 1941. godine. Uspješno okončana akcija na Usori opredijelila je Todićev ratnički put. Prvih dana ustanka izabran je za komandira ustanika na dobojskom sektoru. Lično je komandovao u borbama na Trbuku i Osojnici protiv Nijemaca septembra 1941. godine. Tada je prvi puta ranjen.

Neobično herojstvo i vještinu komandovanja iskazuje u novembarskim borbama protiv Nijemaca i ustaša, a u januaru naredne, 1942. godine jedino se njegova jedinica (bataljon) nije pomjerila sa branjenog teritorija. U kontraudarima u rejonu Preslice, Đukinog krsta i Striježevice uspio je razbiti Vitešku bojnu branilaca Višegrada; ubiti i zarobiti preko tristo neprijateljskih vojnika. Tada postaje istinski vođa ozrenskog naroda, što je u narednim borbama, sve do prvog potpisanog primirja, stalno dokazivao na terenu.

Nakon aprilske idejno-političke diferencijacije među borcima Ozrenskog odreda 1942. godine, Cvijetin Todić je izabran za komandanta Četničkog odreda. Simpatizeri komunista su te i naredne godine bezuspješno izveli dva atentata na njega. Treći atentat na komandanta Ozrena pokušali su da izvedu Nijemci, ali takodje bezuspješno.

Uspostavljanjem primirja sa vlastima Nezavisne Države Hrvatske, kojim je ozrenska teritorija dobila određenu autonomiju, formirana je efikasna civilna vlast u pet opština, a potom četnički odred preformiran u korpus. Za komandanta korpusa imenovan je Cvijetin Todić.

Velika neprijateljska ofanziva na ozrenske četnike, aprila 1943. godine slomljena je na Kraljici (vrh Ozrena) u krvavim, višednevnim borbama sa njemačkim formacijama i pripadnicima "Vražije divizije". Komandant Todić je u tim borbama drugi puta ranjen.

U ljeto 1943. godine unaprijeđen je u čin kapetana Jugoslovenske vojske u otadžbini, a naredne godine je unaprijeđen u čin majora zbog uspješnih borbi protiv partizanskih jedinica. Krajem februara 1945. godine unaprijeđen je u čin potpukovnika. U oktobru 1944. godine odlikovan je Karađorđevom zvijezdom sa mačevima trećeg reda, a odlikovanje je uručio Vrhovni komandant JVUO Dragoljub - Draža Mihajlović u selu Boljanić na Ozrenu.

Kada su nakon sloma fašizma u Jugoslaviji vlast preuzeli komunisti, predvođeni Josipom Brozom - Titom, Cvijetin Todić je sa ostatkom najodanijih boraca prešao na gerilsko ratovanje. Dva puta je do svoje smrti uspio iznenaditi i razbiti organizovane potjerne jače jedinice UDBA-e; prvi puta u Boljaniću septembra 1945. godine i drugi puta u Kožuhama na Trebavi.

Komandant Ozrenskog četničkog odreda, potpukovnik Cvijetin Todić je pao u ruke UDBE jula 1947. godine kod Brezika. Ubijen je neposredno poslije hapšenja u Raičevu kod Brezika, gdje je odmah i tajno zakopan. Posmrtni ostaci mu nikada nisu pronađeni, niti se ikada iko usudio da ih traži.

Cvijetinu Todiću je podignut spomenik na vrhu njegovog rodnog sela Striježevice.

Izvor: Wikipedia