Karlo II Ćelavi (13. jun 823. - 5. ili 6 oktobar 877.) je bio kralj Francuske 843.-877. i car Svetog Rimskog Carstva 875.-877. i kralj Italije 875. -877.. Bio je najmlađi sin Luja I Pobožnog.

Luj I Pobožni mu dodeljuje Zapadnu Franačku

Rodio se kad su njegova braća već bili odrasli i već su im bila dodeljena podkraljevstva. Njegov otac Luj I Pobožni se našao u problemima, kako da oduzme već dodeljenu zemlju njegovoj braći i dade Karlu Ćelavom. Najpre je pokušao da mu dodeli Alemaniju, pa onda Italiju 832. posle Lotarove pobune, pa onda Akvitaniju. Brojne pobune i mirenja Luja I Pobožnog sa Lotarom i Ludvigom I Nemačkim čas su doprinosili da Karlo Ćelavi ima svoje posede, a čas da nema. Ipak Luj I Pobožni se nije predavao i uspio je da Karlu Ćelavom opštim dogovorom bude dodeljena cela Francuska.

Kada je Luj I Pobožni obavezao plemstvo 837. da prihvate Karla Ćelavog kao njegovog naslednika u Zapadnoj Franačkoj, sinovi su mu se ponovo pobunili. Pipin Akvitanski je umro 838., pa Karlo Ćelavi konačno dobija zapadni deo Karolinškog carstva kao svoje kraljevstvo.

Rat oko nasljedstva i podela Karolinškog carstva

Nakon smrti Luja Pobožnog među sinovima izbijaju sukobi, tj rat oko nasljedstva. Lotar I je pokušao da kao car ima vlast i nad kraljevstima kojima vladaju njegova braća, pa se Karlo Ćelavi udružuje sa Ludvigom I Nemačkim protiv Lotara. Pobedili su Lotara I u bici kod Fontenoa 25. juna 841. Dva brata su potvrdila savez Zakletvom iz Strazbura. Rat je završio Verdenskim sporazumom u augustu 843. Tim sporazumom Karlo Ćelavi dobija zapadnu Franačku, odnosno Francusku. Dobio je i Špansku marku do reke Ebro. Ludvig I Nemački dobija istočnu Franačku, tj današnju Nemačku. Lotar I je zadržao carsku titulu i dobija Italiju i krunu Lombardije, a postao je i kralj Srednje Fracuske, jer je držao pojas između Rajne i Rone od Sredozemlja do Severnog mora. Lotar je bio car, ali svaki od braće je bio suvereni kralj svoje zemlje.
 
Pobune u Bretoniji i Akvitaniji

Od tada pa do Lotarove smrti 855. bilo je mirno razdoblje. Braća bi se sastajala s vremena na vreme i usklađivali su svoje politike. Karlo Ćelavi nije bio popularan među plemstvom. Bilo je pobuna plemstva Akvitanije i Bretanje protiv njega. Bretonci su pobedili Karla Ćelavog u bici kod Balona 845. i bici kod Juvardeja 851., pa su dobili gotovo nezavisnost.

Upadi Vikinga

Karlo Ćelavi se borio i protiv Vikinga, koji su uništavali severna područja zemlje, doline Sene i Loare, a čak su dolazili i do Akvitanije. Vrlo često je morao platiti visoku cenu da bi se Vikinzi povukli na početne pozicije. Ediktom iz Pistra 864. Karlo Ćelavi stvara pokretljiviju vojsku, uvodeći u većoj meri konjicu. Istim ediktom naređuje utvrđivanje mostova na svim rekama, da bi se sprečili vikinški upadi. Dva takva mosta spasila su Pariz tokom opsade 885. -886.

Nezadovoljno plemstvo poziva Ludviga I Nemačkog da zbaci Karla Ćelavog

Nezadovoljno plemstvo pozvalo je 858. Ludviga I Nemačkog da zbaci Karla Ćelavog sa vlasti. Ludvig I Nemački je napao Zapadnu Franačku. Karlo Ćelavi je bio toliko nepopularan da nije mogao da sakupi vojsku za obranu, pa je pobegao u Burgundiju.

Spasava ga podrška biskupa, koji su odbili da krunišu Ludviga I Nemačkog za kralja Zapadne Franačke. Odbili su da ujedine dva kraljevstva, tako da je Karlo Ćelavi povratio vlast. Neuspešno je pokušao 860. da zauzme kraljevstvo svog nećaka Karla od Provanse. Kada mu je umro 869. nećak Lotar II, pokušao je da zauzme njegove posede, ali sporazumom iz Mersena prinuđen je da ih deli sa Ludvigom I Nemačkim.

Car Svetog Rimskog Carstva

Karlo Ćelavi je postao 29. decembra 875. car Svetog Rimskog Carstva. Ludvig I Nemački je bio kandidat za istu krunu, pa na vest o krunisanju Karla Ćelavog napada njegove posede. Karlo Ćelavi je bio prisiljen da se brzo vrati u Francusku. Posle smrti Ludviga I Nemačkog 28. avgusta 876. Karlo Ćelavi pokušava da zauzme Nemačku, ali poražen je u bici kod Andernaha 8. oktobra 876.

Papa ga poziva da pomogne u Italiji protiv Saracena. Plemstvo ga nije sledilo, a Karloman Bavarski je napao severnu Italiju. Tokom toga pohoda Karlo Ćelavi je umro 5 ili 6. oktobra 877. Naslećuje ga Luj II.

Izvor: Wikipedia

Karlo II, Ćelavi (Charles le Chauve)

Karlo II. 'Ćelavi' (fr. Charles le Chauve) (13. juni 823. - 5. oktobar 877.), francuski kralj od 840. - 877; Sveti Rimski Car od 875 - 877.

Porodica

Karlo II je bio najmlađi a ujedno i neočekivani sin cara Ludovika Pobožnog pošto su njegova braća tada već imala dvadesetak godina. Njegovo rođenje je ocu stvorilo probleme jer je jednome od svojih drugih sinova morao oduzeti obećane posjede da bi ih dao njemu. Na kraju u postignutom općem dogovoru malo prije očeve smrti Karlo II. dobiva Francusku.

Kralj

Poslije očeve smrti taj je prvobitni dogovor ipak odbačen i on se ujedinjuje s bratom Ludvigom vladarem buduće države Njemačke u ratu protiv najstarijeg brata Lotara, cara Svetog Rimskog Carstva. 25. juna 841. godine u bitci kod Fontenoja Lotar je odlučujuće poražen. Lotar nije uspio mobilizirati novu vojsku tako da je pao Aachen, grad u kojemu su se tada krunili carevi Svetog Rimskog Carstva. Mirovnim sporazumom potpisanim 843. godine u Verdunu dotada jedinstvena Franačka država podijeljena je na tri dijela; Karlo je dobio zapadni dio države koji se otada zvao Zapadna Franačka i od koje je nastala Francuska, njegov brat Ludvig Njemački istočni dio koji se prozvao Istočna Franačka od koje je nastalo Sveto Rimsko Carstvo i današnja Njemačka. Lotaru je ostala Italija, Lotaringija te carski naslov. Mir međutim nije dugo potrajao jer su se protiv Karla pobunili plemići Bretagne i Akvitanije. U bitci kod Balona 845. godine i šest godina kasnije kod Juvardeila čak je i sam kralj bio potučen. Mirovni sporazum koji slijedi rezultira državnom decentralizacijom čije će se prave posljedice vidjeti tek dva desetljeća poslije smrti ovoga kralja.

Mir koji tada nakratko nastupa narušen je Lotarevom smrću 855. i zahtjevom francuskog plemstva da se zbaci nepopularni Karlo II. Ludvig Njemački dolazeći na poziv pobunjenika 858. godine osvaja cijelu Francusku, ali veto Crkve na ujedinjenje ove dvije države vraća ponovno vlast u ruke zbačenog kralja.

Zadnje godine

Ako izuzmemo pljačkaške pohode Vikinga mir sada traje u zemlji cijelih 15 godina do odluke pape o krunidbi Karla II za Svetog Rimskog Cara. Sama krunidba 29. decembra 875. godine rezultira objavom rata od strane Njemačke. Niti smrt tamošnjeg vladara Ludviga I. Njemačkog sljedeće godine ne zaustavlja ovaj rat. Tek novi vojni poraz Karla II u bitci kod Andernacha 8. oktobra 876. godine donosi kakav takav mir teritorijima Francuske i Njemačke pošto se rat nastavlja u Italiji. Tokom vojnog pohoda u Italiji sljedeće godine Karlo II umire prirodnom smrću.

Imao je više djece ali ga je nadživio samo Luj II koji naslijeđuje njegovu francusku krunu, dok tokom sljedeće 4 godine nitko ne drži titulu cara Svetog Rimskog Carstva.

Izvor: Wikipedia