Tome Serafimovski

Tome Serafimovski (rođen 14. jula 1935. godine u selu Zubovce (Makedonija)) je makedonski vajar. Osnovnu školu završio je u Gostivaru. U Splitu je 1957. godine završio Srednju umetničku školu, odsek vajarstva, u klasi profesora Ivana Mirkovića i Marina Studina. Istovremeno je tri godine radio kao slikar-scenograf u splitskom Narodnom kazalištu.

Svoje obrazovanje nastavio je 1957. godine na Akademiji za likovne umjetnosti u Zagrebu, na kojoj je diplomirao 1963, u klasi profesora Antuna Augustinčića. U međuvremenu, jednu godinu radio je kao saradnik u majstorskoj radionici svog profesora.

U januaru 1966. godine, kao stipendista Francuske vlade, započeo je boravak u Parizu. Višegodišnji boravak u Parizu ostavio je vidljive tragove na stvaralaštvo Tometa Serafimovskog. Radeći kao saradnik Alicije Penalbe, učestvovao je u realizaciji više skulptura ove poznate argentinske vajarke.

Nakon povratka iz Pariza, krajem 1969, izvesno vreme radi kao scenograf u Televiziji Skoplje. Od početka 1970. pa sve do 1987. godine živi i radi u Gostivaru i Ohridu.

Član je Društva likovnih umetnika Makedonije od 1962. godine, a od 1977. do 1978. i njegov predsednik.

Tome Serafimovski je do sada ostvario, u trajnom materijalu - bronzi, mermeru i drvetu, preko 400 skulptura, skica, figura, portreta, spomen-obeležja, kao i 13 spomenika (na više tema), koji su rasuti širom pređašnje Jugoslavije, i to: spomenik Prodor, na mostu preko reke Korane i spomenik Krava u Karlovačkoj industriji mleka (u Karlovcu), Streljanje (u Leunovu, kod Gostivara), Spomenik rudarima i Narodni heroj Vera Jocić (u Makedonskoj Kamenici), Makedonski partizanski odred "Korab" (u Novom Selu) kod Gostivara, Naši Španci (1936-1937), (u naselju Trsat, Rijeka), Kiril Pejčinović-Tetovac i Iljo Antoski-Smok (u Tetovu), spomenik Svetoj braći Ćirilu i Metodiju (u Ohridu, donacija sa g. Ristom Gušetrovim), spomenici Majka Tereza (u Skoplju i Nirnbergu, donacije sa g. Trifunom Kostovskim) i Kočo Racin (u Velesu, donacija g. Trifuna Kostovskog).

Tokom četrdeset i sedam godina stvaranja Tome Serafimovski je imao više od 30 samostalnih izložbi u zemlji i inostranstvu, među kojima: u Gostivaru 1955. (prva samostalna izložba), Splitu 1956, Rijeci 1965, Parizu 1967. i 1968, Skoplju 1974, 1987, 1989, 1993, 1995, 1997, 1998. i 2000, Beogradu 1975, 1982. i 1987, Ohridu 1975, 1981, 1983. i 1984, Karlovcu 1984. i 1987, Mostaru 1986, Las Palmasu 1991. i La Laguni 1991, Lagosu 1992, Sofiji 1992, Njujorku 1993, Šumenu 1994, Varni 1994. i Nirnbergu 1997. godine.

Njegova vajarska dela nalaze se u više privatnih zbirki širom sveta, kao i u mnogim galerijama i muzejima, i to: Galeriji Bakingemske palate (u zbirci princa Čarlsa u Londonu), Hotelu Masa - Asocijaciji pisaca Francuske u Parizu, Muzeju Vatikana u Rimu, Muzeju Društva pisaca u Las Palmasu, Parku poezije "Atlantida" u gradu Garačiko (na Tenerifima), Makedonskom kulturnom centru u Pertu, Fondaciji "Kiril i Metodij" u Sofiji, Galeriji Festivalskog centra u Varni, Kući-muzeju "Edvard Kardelj" u Ljubljani, Galeriji Doma Armije u Rijeci, Gradskoj biblioteci u Karlovcu, Muzeju Grada Mostara, Kući Đure Jakšića u Beogradu, Narodnom muzeju u Valjevu, Galeriji velikana u Makedonskoj akademiji nauka i umetnosti u Skoplju, Gradskom muzeju u Đakovu i mnogim drugim institucijama u Skoplju i širom sveta, a od ove izložbe i u Umetničkoj zbirci SANU.

Tome Serafimovski je osnivač Fondacije "Likovni umetnici Đuri Jakšiću" u Skadarliji (Beograd).

Akademik Tome Serafimovski je dobitnik brojnih nagrada i priznanja. Za člana Makedonske akademije nauka i umetnosti izabran je 7. oktobra 1988. godine. Od 1992. do 1999. sekretar je Odeljenja umetnosti i član Predsedništva MANU. Od 1992. godine član je Izdavačkog odbora međunarodnog časopisa za kulturu "Orfej" u Sofiji.

Izvor: Wikipedia