Etničko čišćenje u daljoj istoriji

Prinudna preseljenja su bila česta u davnoj prošlosti. Za to ima primera u Starom zavetu. Neke biblijske priče opisuju jevrejsko zauzimanje zemlje Kananske, u 13-om veku p.n.e, gde se pominju preseljenja naroda. U nekim pričama Bog, Jahve, naređuje da se pobije svo stanovništvo, muškarci, žene i deca, što bi se danas opisalo kao genocid. U pričama o egzodusu Jevreja, pominju se dela egipatskog faraona koja odgovaraju definiciji etničkog čišćenja.

Velike drevne imperije, poput asirske, vavilonske i rimske su praktikovale deportaciju i pretvaranje u roblje pokorenih naroda.

U Evropi, jevreji su proterivani iz Engleske (1290), iz Francuske (1306), iz Mađarske (1349–1360), iz Provanse (1394 i 1490), iz Austrije (1421), iz Španije posle Rekonkviste i to potpuno, iz Portugala (1497), iz Rusije 1724, i iz Nemačke u više navrata. Španija je prognala svoje muslimansko stanovništvo, Moriske, 1502. i 1609-1614, dok je Francuska proganjala svoje protestante, Hugenote.

Romi su proterani iz Engleske, Francuske i nekih drugih zemalja u 16-om veku.

Mongoli, Turci i Rusi su praktikovali preseljenja naroda vekovima.

Tokom muslimanske invazije na Indiju, godine 1000-1500 n.e, nekoliko miliona Indusa je pobijeno ili nasilno preseljeno sa prostora današnjeg Pakistana.

Izvor: Wikipedia