HRONOLOGIJA Sutra 19 godina od "Oluje"

Sutra se navršava 19 godina od početka hrvatske vojne akcije “Oluja” koja je dovela do egzodusa više od 200.000 Srba iz Hrvatske.



U Hrvatskoj je 5. avgust državni praznik koji se slavi kao Dan pobede i domovinske zahvalnosti za akciju “Oluja” kojom su pod hrvatsku upravu vraćeni poslednji delovi teritorije koje su držali pripadnici srpskih vojnih jedinica. Od 2000. taj dan se obeležava i kao Dan oružanih snaga Hrvatske.

Akcija “Oluja” počela je 4. avgusta 1995. ofanzivom hrvatske vojske, policije i Hrvatskog vijeća obrane (vojska bosanskih Hrvata) na područja Banije, Like, Korduna i severne Dalmacije, odnosno na samoproklamovanu Republiku Srpsku Krajinu. Dan kasnije, hrvatska vojska je ušla u gotovo napušten Knin i istakla hrvatsku zastavu.

U operaciji “Oluja” učestvovalo je 138.500 pripadnika hrvatske vojske, MUP-a i Hrvatskog vijeća obrane. Tim snagama su se, prema hrvatskim izvorima, suprotstavile srpske snage od oko 31.000 vojnika.

Područje zahvaćeno hrvatskom ofanzivom napustilo je gotovo celokupno srpsko stanovništvo. Kolone izbeglica na traktorima i drugim poljoprivrednim vozilima su preko područja pod kontrolom bosanskih Srba u zapadnoj i severnoj Bosni krenule ka Srbiji.

Vlasti u Srbiji su izbegličke kolone upućivale u centre u unutrašnjosti zemlje, uključujući i pokrajinu Kosovo. Vojna akcija “Oluja” ubraja se u jedno od najsurovijih etničkih čišćenja na području bivše SFRJ.

Nema preciznih podataka o žrtvama. Po nekim izvorima, u akciji hrvatske vojske “Oluja” nestalo je 1.805 osoba, a Hrvatski helsinški odbor za ljudska prava tvrdi da je tokom te operacije poginulo ukupno 677 civila.

Dokumentaciono-informativni centar “Veritas” u svojoj evidenciji ima imena 1.960 poginulih i nestalih Srba od kojih 1.205 civila, među njima 522 žene i 12 dece.

Komandant Glavnog štaba Hrvatske vojske Janko Bobetko izjavio je u avgustu 2001. zagrebačkom Jutarnjem listu da je on autor plana akcije “Oluja” i da je vojni vrh s tadašnjim predsednikom Hrvatske Franjom Tuđmanom tu operaciju pripremao dve godine.

Optužnicu protiv Bobetka Haški tribunal otpečatio je 2002, ali ga hrvatske vlasti nisu izručile tom sudu i on je do smrti 29. aprila 2003. sve vreme bio u zagrebačkoj bolnici.

Portparol Stejt departmenta Ričard Baučer izjavio je 2002. da su SAD imale određena saznanja da su pripreme za akciju “Oluja” u toku, ali da nisu bile “umešane u planiranje ili izvođenje te operacije”. To je ponovio i bivši američki ambasador u Zagrebu Piter Galbrajt na suđenju Slobodanu Miloševiću u Hagu.

U maju 2007. Galbrajt je u intervjuu hrvatskoj televiziji rekao da veruje da su hrvatske vlasti bile umešane u zločine.

“Niko ne može poreći da su se zločini nakon ‘Oluje’ dogodili, uključujući i korake čiji je cilj bio sprečavanje povratka Srba”, rekao je Galbrajt.

Četiri godine kasnije Galbrajt je toj televiziji, pored ostalog, rekao da je on 1. avgusta 2005. preneo poruku svoje vlade tadašnjem predsedniku Tuđmanu da se ne protivi vojnoj operaciji Hrvatske.

“No jasno sam pritom upozorio Tuđmana da se moraju zaštititi srpski civili, ali se on na ta upozorenja oglušio”, rekao je Galbrajt u izjavi toj televiziji i istakao da SAD nisu odobrile operaciju čiji je cilj bio proterivanje srpskog stanovništva”.

Za vreme Tuđmanovog režima hrvatske vlasti su negirale optužbe o etničkom čišćenju i odbijale saradnju s Međunarodnim sudom za ratne zločine u Hagu, tvrdeći da je reč o legitimnoj vojnoj operaciji protiv pobunjenika. Zvanični stav Hrvatske bio je da nije bilo razloga da Srbi koji nisu bili umešani u ratna dejstva napuste to područje.

U međuvremenu su hrvatske vlasti prihvatile saradnju i Haškom sudu su dostavile na desetine obrađenih slučajeva najtežih zločina počinjenih tokom i nakon vojno-policijskih akcija “Bljesak” i “Oluja”.

Tužilaštvo haškog Tribunala odustalo je od podizanja optužnica protiv generala Petra Stipetića koji je komandovao vojnim akcijama u sklopu operacije “Oluja” i Mirka Norca koji su saslušani u statusu osumnjičenih.

Norac je u Hrvatskoj ranije osuđen na 12 godina zatvora, što je kasnije smanjeno za godinu dana, zbog likvidacije najmanje 50 srpskih civila na području Gospića i Karlobaga 1991, a u maju 2009. osuđen je na sedam godina zatvora za ratne zločine nad civilima u vojnoj akciji Medački džep 1993. godine.

Vrhovni sud Hrvatse potvrdio je oslobađajuću presuda za isti zločin bivšem generalu Rahimu Ademiju.

Hrvatska vlada je početkom jula 2003. saopštila da je primila izveštaj državnog tužioca o krivičnim prijavama i postupcima protiv izvršilaca zločina nakon vojne akcije “Oluja”. Optužene su 3.792 osobe, a protiv većine su donete presude.

Aprila 2011. Hrvatska radio-televizija (HRT) objavila je podatke Državnog tužilaštvg Hrvatske (DORH) da su tokom i neposredno posle “Oluje” počinjena 24 ratna zločina u kojima je ubijeno 156 osoba, kao i da je za te zločine procesuirano samo deset bivših pripadnika hrvatske vojske i policije.

Više nevladinih organizacija iz Hrvatske je, takođe, u aprilu 2011. podsetilo na nekažnjene zločine tokom i posle akcije “Oluja” kada je, kako navode, ubijeno više od 600 civila.

Haški Tribunal je jula 2001. otpečatio optužnicu protiv penzionisanog hrvatskog generala Ante Gotovine koji je bio komandant te operacije. Gotovina je od tada bio u bekstvu sve do hapšenja u Španiji 7. decembra 2005, kada je izručen Tribunalu.

Godinu dana ranije tom sudu su se predala druga dvojica generala, Ivan Čermak i Mladen Makrač, koji su optuženi za progon, deportacije i prisilno premeštanje, pljačku, bezobzirno razaranje naselja, ubistva, nehumana dela i okrutan tretman tokom i nakon operacije “Oluja”.

Aprila 2011. Gotovina je osuđen na 24, a Mladen Markač na 18 godina zatvora, dok je general Ivan Čermak oslobođen krivice. U presudi Anti Gotovini haški Tribunal utvrdio je da je operacija “Oluja” u leto 1995. bila udruženi zločinački poduhvat na čelu s predsednikom Franjom Tuđmanom, smišljen da protera srpsko stanovništvo iz Kninske krajine, što je bio navod optužnice.

U novembru 2012. Apelaciono veće Haškog tribunala oslobodilo je hrvatske generale Ante Gotovinu i Mladena Markača krivice za progon srpskog stanovništva iz Kninske krajine 1995. poništivši prvostepenu presudu, nakon čega su oni pušteni iz pritvora.

Prema konačnoj presudi operacija Oluja nije bila udruženi zločinački poduhvat u cilju proterivanja Srba iz Kninske krajine. Oslobađanjuća presuda izazvala je euforiju u Hrvatskoj, a hrvatski gradovi su se utrkivali u dodeljivanju titule počasnog građanina Anti Gotovini.

U Srbiji je ta presuda izazvala šok i razočaranje, a predsednik Nacionalnog saveta za saradnju sa Haškim tribunalom Rasim Ljajić je izjavio da je reč o selektivnoj pravdi i da je taj sud izgubio svaki kredibilitet. Vlada Srbije je odlučila da saradnju sa haškim Tribunalom svede na tehnički nivo.

Glavni tužilac haškog Tribunala Serž Bramerc, takođe, je izrazio razočarenje tom presudom, a bivša glavna tužiteljka tog suda Karla Del Ponte je izjavila da je “šokirana oslobađajućom presudom Gotovini i Markaču i istakla da oseća punu solidarnost sa srpskim žrtvama nad kojima je počinjen zločin”.

Bivši predsednik Hrvatske Stjepan Mesić izjavio je, pri kraju svog mandata, da su Srbi iz Hrvatske najveće žrtve proteklog rata jer su se povlačili zajedno s vojskom i u Hrvatskoj ostavili sve što su imali.

Predsednik Hrvatske Ivo Josipović je uoči 15. godišnjice “Oluje” izjavio da žali zbog žrtava u toj vojno-policijskoj akciji ali da samu akciju niko ne sme da dovodi u pitanje.

U maju ove godine u Zagrebu je saopšteno da su identifikovani posmrtni ostaci 19 osoba srpske nacionalnosti ekshumiranih iz zajedničkih gronica u nekoliko hrvatskih županija, pronađenih posle akcije “Oluja”.

Iz registrovanih grobnica na teritoriji Hrvatske, od 2001. do 2013. ekshumirani su posmrtni ostaci 1.035 žrtava srpske nacionalnosti stradalih u akcijama hrvatske vojske i policije “Bljesak” i “Oluja”.

Preuzeto sa ...

“Oluja“ - zločin bez kazne

Pre 19 godina, u noći između 3. i 4. avgusta, započela vojna akcija etničkog čišćenja Srba iz Hrvatske. Pupovac: U proteklih godinu dana etnička netrpeljivost eskalirala. Nije urađeno ništa od obećanog



VATROM iz raznog artiljerijskog oruđa, koja je otvorena na Republiku Srpsku Krajinu u ranim jutarnjim časovima 4. avgusta 1995. godine, počela je „Oluja“. Sa 138.500 vojnika, 350 tenkova i 30 aviona Hrvati su otpočeli „vojno-redarstvenu akciju“, odnosno - etničko čišćenje Like, Banije, Korduna, severne Dalmacije... Narod je krenuo putem bez povratka, a hrvatska vojska počela zatiranje svakog traga njihovog življenja na tom području - paljena su sela i gradovi, uništavana imovina... Više od 220.000 Srba je praktično za jedan dan prognano iz Hrvatske, ubijeno je blizu 2.000 srpskih civila i vojnika. Oko 800 ljudi se još uvek vodi kao - nestalo.

Od ovih zločina prošlo je devetnaest godina, a za ubistva Srba u Hrvatskoj, njihovo proterivanje i progon još niko nije odgovarao. „Oluja“ je zločin bez kazne. Sve kao da se svodi na poruku - ko želi da se vrati, nije dobro došao, a vi koji tu živite niste poželjni.

Jer, Srbi i danas beskrajno teško ostvaruju elementarna prava. Oni koji su ostali u Hrvatskoj, teško se zapošljavaju u državnim i javnim službama, žive u getima i pod stalnim su pritiskom.

Povratničke sredine veoma se loše razvijaju, pa oni koji su prognani nemaju gde da se vrate. Čak i ako se odluče da ponovo otpočnu život u starom kraju, nailaze na niz problema - nisu retka prebijanja, pa ni ubistva. Stanarska prava prognanima sporo se vraćaju, do penzije je nemoguće doći...

Ako je neko i očekivao da će nakon ulaska Hrvatske u EU (1. jula prošle godine) doći bolji dani za stradale Srbe - prevario se. Etnička netrpeljivost je eskalirala.

- U proteklih godinu dana međuetnički i politički odnosi su se pogoršali - ocenjuje, za „Novosti“, Milorad Pupovac, lider Srba u Hrvatskoj. - Razlog za to je kampanja koja se vodi iz političkih i crkvenih krugova koji ozbiljno narušavaju do sada postignuti stepen međuetničkog poverenja i tolerancije koji su ozbiljno dovedeni u pitanje sve glasnijim govorom mržnje, pozivima na nasilje i političku isključivost.

U takvoj atmosferi, naglašava Pupovac, nema mnogo prostora za napredak u suđenjima za ratne zločine, niti ima mnogo prostora za obaveze koje su prioritet Evropske unije, a koje se tiču povratka izbeglica, primene ustavnog zakona o pravima nacionalnih manjina i razvoj povratničkih sredina. Hrvatska je, ističe naš sagovornik, nazadovala u odnosu na pređeni evropski put.

S druge strane, Savo Štrbac, direktor „Veritasa“, pomak vidi u tome što je „Oluja“ dospela pred Međunarodni sud pravde i to preko uzajamnih tužbi Srbije i Hrvatske za genocid.

- Srpska strana je potvrdila da „Oluja“, od svih događaja devedestih godina, jedina u punom kapacitetu ispunjava definiciju o genocidu prema Konvenciji Ujedinjenih nacija - ističe Štrbac za „Novosti“. - Veliki uspeh je da stradanje Srba stigne pred sud. Krajem ove godine ili početkom naredne očekujemo presudu, i uz sve rezereve koje imamo prema međunarodnim sudovima, verujemo da će MSP prihvatiti naše zahteve i doneti presudu povoljnu za našu stranu.

Štrbac navodi da je dobro i što se „Oluja“ našla pred sudom za ljudska prava u Strazburu, preko pojedinačnih tužbi Srba zbog nadoknade štete i ubijanja civila.

Istovremeno, Štrbac je razočaran odlukom Suda za ratne zločine u Hagu koji nije prihvatio inicijativu „Veritasa“ da izvrši reviziju postupka protiv hrvatskih generala Markača i Gotovine koji su u Hagu oslobođeni, iako je „Veritas“ podneo nove dokaze protiv njih.

Nepretka, međutim, u Hrvatskoj nema kada je reč o rešavanju životnih problema izbeglih i prognanih Srba.

Tu Štrbac kao probleme navodi to što obnova kuća i povratak stanarskih prava „idu kilavo“, a to sprečava povratak izbeglih, ne rešavaju se ni problemi sa penzijama, Srbi strahuju od krivičnih procesa.

Poseban problem, kaže on, predstavljaju hapšenja Srba po Interpolovim poternicama, za godinu dana uhapšeno je njih 12 u različitim državama... A, poslednji takav slučaj dogodio se pre samo nekoliko dana kada je grčka policija uhapsila Đuku Bogunovića zbog navodno počinjenog ratnog zločina na području Banije početkom devedesetih godina.

Akademik Vasilije Krestić, koji se decenijama bavi odnosima Srba i Hrvata, kaže:

- Tužan je i težak položaj Srba u Hrvatskoj. Nije urađeno ništa što je obećano ni od međunarodne zajednice.

Krestić ocenjuje i da se naša država ponaša previše popustljivo i predusretljivo i da se vrlo malo zauzima za svoje sunarodnike u susednoj državi.

ČETIRI DANA PAKLA

Akcija „Oluja“ počela je 4. avgusta i trajala je četiri dana. Već 5. avgusta pao je Knin, a na kninskoj srednjovekovnoj tvrđavi postavljena je šahovnica. Zauzeta su i okolna mesta, a srpski civili pobegli su iz zauzetih područja. Hrvatski ministar odbrane Gojko Šušak objavio je 8. avgusta da je akcija „Oluja“ završena s vojnog aspekta.

S područja zahvaćenog hrvatskom ofanzivom pobeglo je gotovo celokupno srpsko stanovništvo.

Dokumentaciono-informativni centar „Veritas“ u svojoj evidenciji ima imena 1.853 poginulih i nestalih Srba, od čega je 1.201 civil, među njima 544 žene. Na listi nestalih vode se 894 lica, od čega 632 civila, među kojima je 315 žena...

PARASTOS SUTRA U CRKVI SVETOG MARKA

U crkvi Svetog Marka sutra u 11 sati biće održan parastos žrtvama „Oluje“. Komesarijat za izbeglice i prognana lica podseća da je Srbija zemlja sa najviše izbeglih i interno raseljenih u Evropi, i jedna od pet zemalja u svetu sa dugotrajnom izbegličkom krizom.

Od 610.000 izbeglih, koji su od 1991. godine utočište potražili u Srbiji, 43.763 ljudi i dalje je u statusu izbeglice, od čega je 32.371 iz Hrvatske. Od nekadašnjih 700 kolektivnih centara, koji su pružali utočište za oko 60.000 ljudi, u Srbiji i dalje postoji njih 23, u kojima boravi 1.516 korisnika, izbeglih i interno raseljenih osoba.

Preuzeto sa ...

Pre 2-3 godine sam se u ovo doba zadesio u Hrvatskoj, kako oni slave oluju to nije normalno.. Na svakoj jebenoj banderi šahovnica, neradan dan u celoj zemlji 

GODIŠNJICA "OLUJE"
Krjaišnici u Krnjači: Rane duboke, nada jedva tinja

Ekipa „Novosti“ sa izbeglicama iz Hrvatske, u beogradskom kolektivnom centru u Krnjači, na 19. godišnjicu pogroma Srba. Dođu svi za godišnjicu, pitaju kako su i onda ih iznova zaboravljaju



RAMPA na ulazu Kolektivnog centra u Krnjači deli 250 stanovnika od ostatka sveta. U memljivim barakama 88 porodica iz Krajine. Većina u teškoj zdravstvenoj i materijalnoj situaciji. Za njih „Oluja“ još traje. Ipak, unutar ovih žica našli su kakav-takav mir. Ali, da je dobro - nije, kazuju gotovo uglas.

Ni posle skoro dve decenije od „Oluje“ izbeglice iz Hrvatske se „nisu snašle“ ovde. Broje godine od prvih pucnjeva na dalmatinskom kršu, spaljenih ognjišta po Slavoniji i Kninu. A svaka nova godišnjica dočekana u privremenom smeštaju ubije im još pomalo preostale nade.

S jadom u grlu i bolom u srcu stanari ovog naselja teško pričaju o mukama koje su ih dovele u ovaj privremeni smeštaj. Rane su duboke, kažu, i ne valja ih dirati. Ponovno sećanje na dan kada su pod vatrom hrvatskih snaga morali da napuste svoja ognjišta budi revolt u njima.

- Lakše mi je kada se ne sećam tih dana - priča Smiljana Dodoša, baka od 82 godine, koja svoju starost provodi u Kolektivnom centru, u svojoj sobici od 12 kvadrata. - Ma dobro je da smo živu glavu izvukli, ima i onih koji nisu...

Na tremu ispred barake zatekli smo još jednu staricu. Dragica Ivković, sa 75 godina i teškom mukom koju je kao izbeglica prevalila preko svojih leđa, i dalje ne gubi duh, a ni smisao za humor.



- Kako sam bežala u Srbiju?! Pa u opancima, kao svaka seljanka, kako drugačije - seća se tih crnih dana baka Dragica, koja je u Beograd došla iz rodnih Brđana, sela kraj Siska. - A radila sam i kao kuvarica u vojsci. A onda sam se ovde snalazila kako sam umela. Za hleb sam zarađivala kao konobarica, u kafani na Palilulskoj pijaci. Eto, sve to, da bih pod stare dane spavala, jela, živela u 12 kvadrata.

Bezbrojna obećanja koja su slušali u proteklih 19 godina, počela su da dovode u pitanje prvobitna uverenja, kako baka Dragice i Smiljane, tako i drugih sa sličnom sudbinom, da je boravak u izbegličkom centru samo privremen. Rajka Manojlović, koja je sa bebom od tri dana došla u Krnjaču, i tu ostala skoro dve decenije, sve manje veruje da će ikada i napustiti radničke barake.

- Već godinama tražimo svoje mesto pod suncem - priča Rajka. - Dođu svi za godišnjicu, pitaju nas kako smo i onda nas iznova zaboravljaju. Polako gubimo nadu da ćemo ikada imati svoj krov nad glavom, uprkos obećanjima koja pljušte...


STO NOVIH STANOVA

Kolektivni izbeglički centar u Krnjači, prema najavama beogradskih vlasti, biće zatvoren do kraja 2016. godine, a porodice koje u njemu trenutno žive dobiće bolje uslove za stanovanje. Predviđeno je da država, uz pomoć donacija, sagradi 100 stanova u Kamendinu i Velikom Mokrom Lugu, gde će se useliti izbeglice iz Hrvatske i Bosne, kao i raseljeni sa Kosmeta.

Хрвати су можда и јeдини народ који сложно прославља масован злочин.

Beograd -- Na današnji dan navršava se 19 godina od početka hrvatske vojno-policijske akcije "Oluja" u kojoj je poginulo i nestalo 1.853 Srba.

U toj akciji proterano je najmanje 220.000 stanovnika nekadašnje Republike Srpske Krajine, pokazuju podaci dokumentacionog centra "Veritas".

U hrvatskoj-vojno policijskoj akciji "Oluja"” koja je započela 4. avgusta 1995. godine masivnom vojnom akcijom oružanih snaga Republike Hrvatske, uz podršku NATO, kao i jedinica Hrvatskog vijeća odbrane (HVO) i Armije BiH (ABiH), izvršena je agresija na prostor Republike Srpske Krajine, odnosno sever Dalmacije, Liku, Kordun i Baniju.

Do agresije je došlo uprkos činjenicama da se ta oblast nalazila pod zaštitom UN-a, kao sektori “Jug” i “Sever”, kao i da su predstavnici RSK u Ženevi i Beogradu prihvatili predlog međunarodne zajednice o mirnom razrešenju.

Među stradalima, prema podacima Veritasa, nalazi se 1.196 (65%) civila, od kojih su oko tri četvrtine bili stariji od 60 godina. Među žrtvama se nalazi 544 (29%) žena, od kojih su oko četiri petine bile osobe starije od 60 godina. Takođe, prema podacima Veritasa, od ukupnog broja žrtava do sada je rasvetljena sudbina 951 lica, dok se na evidenciji nestalih još uvek vodi 894 osobe, među kojima je 632 civila (315 žena).

U akciji “Maestral” koja je bila produžetak “Oluje”, hrvatske oružane snage u sadejstvu sa Petim korpusom armije BiH, ubile su 655 i prognale oko 125.000 srpskih stanovnika s područja 13 opština u BiH.

Odluka o početku akcije “Oluja” je na predlog tadašnjeg komandanta sektora Jug hrvatskog generala Ante Gotovine, doneta na Brionima 31. jula 1995.

Na tom sastanku u Titovoj vili na Brionima, predsednik Hrvatske Franjo Tuđman je jasno definisao cilj operacije poručivši da treba naneti “takve udarce Srbima da praktično nestanu s ovih prostora”.

U prvostepenoj presudi haškog Tribunala, aprila 2011. bilo je ocenjeno da je “Oluja” bila udruženi zločinački poduhvat, na čelu s tadašnjim predsednikom Tuđmanom, čiji je “cilj bio prisilno i trajno uklanjanje srpskog stanovništva i naseljavanje tog područja Hrvatima”.

Tribunal je drugostepenu presudu doneo 17. novembra 2012. i njome oslobodio krivice hrvatske generale Gotovinu i Mladena Markača.

Oni su oslobođeni krivice za progon srpskog stanovništva iz Kninske krajine 1995, čime je poništena prvostepena presuda kojom je Gotovina bio osuđen na 24 godine, a Markač na 18 godina zatvora. Žalbeno vijeće je oslobodilo optužene po svim tačkama optužbe, mada nisu negirani zločini utvrđeni u prvostepenoj presudi.

Akcija “Oluja” se nalazi i pred Međunarodnim sudom pravde (MSP) u sporu o genocidu po uzajamnim tužbama Hrvatske i Srbije, o čemu je glavni pretres održan u Palati pravde u Hagu od 3. marta do 1. aprila ove 2014. godine.

Srbija u kontratužbi insistira da tokom ratova devedesetih na području Hrvatske (odnosno bivše RSK) isključivo akcija “Oluja” može da se potpuno odredi kao genocid po definiciji iz Konvencije UN-a o sprečavanju i kažnjavanju genocida.

U Hrvatskoj je 5. avgust državni praznik koji se slavi kao Dan pobede i domovinske zahvalnosti za akciju "Oluja" kojom su pod hrvatsku upravu vraćeni poslednji delovi teritorije koje su držali pripadnici srpskih vojnih jedinica. Od 2000. taj dan se obeležava i kao Dan oružanih snaga Hrvatske.

"Ne želimo da iko bude zaboravljen"
Predsednik Srpskog narodnog vijeća Milorad Pupovac ocenio je da se 19 godina od "Oluje", u Hrvatskoj, umesto međuetničkog poverenja i političke tolerancije, čuju poruke mržnje i nasilja.

Predsednik Koalicije udruženja izbeglica Miodrag Linta apelovao na međunarodnu zajednicu da zatraži od Hrvatske da prestane da slavi vojnu operaciju "Oluja" i da kazni počinioce zločina protiv Srba.

Na pravoslavnom groblju u Dvoru, u Sisačko-moslovačkoj županiji, u nedelju je održan komemorativni skup u spomen na Srbe ubijene i nestale tokom i posle akcije hrvatske vojske i policije "Oluja", avgusta 1995. godine.

Skupom sećanja, u organizaciji "Dokumente" - Centra za suočavanje s prošlošću, Srpskog narodnog veća (SNV) i Građanskog odbora za ljudska prava, podsetilo se na mesta stradanja, upozorilo na sporost ekshumacije i identifikacije, i na još nedelotvorno procesuiranje ratnih zločina, saopštili su organizatori.

"Kada govorimo o vojno-policijskoj akciji 'Oluja', ne može biti istinskog slavlja jer su počinjeni zločini za koje niko nije odgovarao. A svesti o tome da bi neko trebalo da odgovara, ima manje nego što to stoji u zakonu. Kako je nema ni kod opšte javnosti, nema je ni kod onih koji čitaju i služe po zakonima. Ne želimo da iko bude zaboravljen jer znamo šta to znači kada se žrtve ne spominju", rekao je na skupu predsednik SNV i poslanik u Saboru Milorad Pupovac.

Predstavnik Koordinacija srpskih udruženja porodica nestalih i ubijenih u bivšoj Jugoslaviji iz Beograda Dragan Pjevač prisetio se ubijenih u izbegličkoj koloni, kao i supružnika 68-godišjeg Petra i 70-godišnje Ljubice Šašo koji su ubijeni posle akcije "Oluja" pošto su se u Dvoru predali pripadnicima Hrvatske vojske.

Voditeljka "Dokumente", Vesna Teršelič poručila je da su ekshumacija na poznatim lokacijama i identifikacija nedopustivo spori.

"Hrvatska mora da nađe način za pamćenje svih ubijenih civila i zarobljenih vojnika. Treba ih se setiti sa žaljenjem jer je to preduslov za izgradnju poverenja koje je nakon svih poslednjih negativnih događanja zaustavljen", upozorila je Teršelič.

Ocenila je da je važno da se tokom obeležavanja Dana domovinske zahvalnosti, 5. avgusta u znak sećanja na akciju "Oluja", nađe mesto i način za sećanje na ubijene tokom i posle te akcije.

"Očekujemo da nadležne institucije pokrenu istražne radnje i sudske procese jer to je važno za sve u Hrvatskoj", naglasila je Teršelič.

Parastos za žrtve služio je u crkvi Sv.Georgija u Dvoru paroh Radoslav Anđelić. Na pravoslavnom groblju u Dvoru, gde je održan komemorativni skup, sahranjene su 64 srpske žrtve, uglavnom civili, poginuli tokom i posle "Oluje".

Po podacima Hrvatskog helsinškog odbora, tokom i posle "Oluje" evidentirano je 677 civilnih žrtava, i oko 20.000 uništenih objekata. U procesuiranju krivičnih dela ratnog zločina tokom i posle "Oluje", do sada postoji samo jedna pravosnažna presuda pred hrvatskim pravosuđem i to za zločine u Prokljanima i Mandićima, podseća "Dokumenta".

Državno tužilaštvo Hrvatske je pre tri godine saopštilo da su evidentirana 24 ratna zločina počinjena tokom i posle "Oluje" u kojima je ubijeno 156 osoba. Za te zločine procesirano je samo deset bivših pripadnika hrvatske vojske i policije. Većina drugih postupaka i dalje je u fazi istrage.

Izvor: B92

jebem ti 

U Dvoru održana komemoracija za ubijene i nestale u "Oluji"

Na pravoslavnom groblju u Dvoru, gde su pokopane 64 srpske žrtave, u spomen na sve ubijene i nestale u operaciji "Oluja" i posle nje, danas su komemorativni skup organozovali Documenta - Centar za suočavanje s prošlošću, Srpsko narodno vijeće (SNV) i Građanski odbor za ljudska prava.

Predsednik SNV Milorad Pupovac izjavio je da se "Oluja" ne može istinski slaviti, jer su počinjeni zločini za koje niko nije odgovarao.

"A svesti o tome da bi neko trebalo da odgovara nema dovoljno ni kod javnosti, ni kod onih koji čitaju i služe po zakonima", rekao je on.

Pupovac je kazao da su žrtve često ubijene iz obesti, ali gotovo uvek u mržnji, te da će se ovakva komemoracija održavati i narednih godina, sve dok u društvu "ne budemo imali prema svim žrtvama pravedan odnos pijeteta".

"Nema ideje i nema države koja može biti viša od toga, jer će se uvek vratiti i uvek doći oni koje smo zaboravili i kojih se nismo sećali, kao što se događalo kroz 20. vek", poručio je Pupovac.

Predsednica Documente Vesna Teršelič rekla je da je proces ekshumacija i identifikacije žrtava na poznatim lokacijama nedopustivo spor, i da institucije hrvatske države moraju "naći način za pamćenje svih ubijenih civila i zarobljenih vojnika, kako Hrvata tako i Srba".

"Dan pobede i domovinske zahvalnosti proslava je za one koji su se nakon vojno-redarstvene akcije Oluja mogli vratiti na svoje, ali je s druge strane i egzodus. I njega treba obeležiti, možda ne 5.avgusta, ali neki drugi dan - da", izjavila je ona.

Dagan Pjevač je okupljenima u ime beogradske Koordinacije nestalih i ubijenih u bivšoj Jugoslaviji ispričao svoja saznanja o žrtvama koje su stradale samo zato jer, kako je rekao, nisu otišle sa izbeglicama već su se predali pripadnicima hrvatske vojske.

On je kazao da je u "Oluji" i posle nje ubijeno više od 1.200 srpskih civila, a da je do sada samo jedan čovek osuđen.

Parastos svim žrtvama služio je paroh Radoslav Anđelić, a učesnici komemorativnog skupa su u znak sećanja na grobne humke stavili crvene ruže.

Preuzeto sa ...

Sve mogu da razumem, ali ove sto i dalje drze ljude u Krnjaci... ne mogu...

Pa jebem mu mater... gde su otisle one silne donacije za zbrinjavanje izbeglica ili je pitanje glupo i treba pogledati rezultate izbora tih godina... 

---

19 godina od početka Oluje!

Među stradalima, prema podacima "Veritasa", nalazi se 1.196 (65%) civila, od kojih su oko tri četvrtine bili stariji od 60 godina. Među žrtvama se nalazi 544 (29%) žena, od kojih su oko četiri petine bile osobe starije od 60 godina

Na današnji dan navršava se 19 godina od početka hrvatske vojno-policijske akcije “Oluja“ u kojoj je poginulo i nestalo 1.853 Srba.

 
U toj akciji proterano je najmanje 220.000 stanovnika nekadašnje Republike Srpske Krajine, pokazuju podaci dokumentacionog centra “Veritas”.

Do agresije je došlo uprkos činjenicama da se ta oblast nalazila pod zaštitom UN-a, kao sektori “Jug” i “Sever”, kao i da su predstavnici RSK u Ženevi i Beogradu prihvatili predlog međunarodne zajednice o mirnom razrešenju.

Među stradalima, prema podacima Veritasa, nalazi se 1.196 (65%) civila, od kojih su oko tri četvrtine bili stariji od 60 godina. Među žrtvama se nalazi 544 (29%) žena, od kojih su oko četiri petine bile osobe starije od 60 godina. Takođe, prema podacima Veritasa, od ukupnog broja žrtava do sada je rasvetljena sudbina 951 lica, dok se na evidenciji nestalih još uvek vodi 894 osobe, među kojima je 632 civila (315 žena).

U akciji “Maestral” koja je bila produžetak “Oluje”, hrvatske oružane snage u sadejstvu sa Petim korpusom armije BiH, ubile su 655 i prognale oko 125.000 srpskih stanovnika s područja 13 opština u BiH.

Odluka o početku akcije “Oluja” je na predlog tadašnjeg komandanta sektora Jug hrvatskog generala Ante Gotovine, doneta na Brionima 31. jula 1995.

Na tom sastanku u Titovoj vili na Brionima, predsednik Hrvatske Franjo Tuđman je jasno definisao cilj operacije poručivši da treba naneti “takve udarce Srbima da praktično nestanu s ovih prostora”.

U prvostepenoj presudi haškog Tribunala, aprila 2011. bilo je ocenjeno da je “Oluja” bila udruženi zločinački poduhvat, na čelu s tadašnjim predsednikom Tuđmanom, čiji je “cilj bio prisilno i trajno uklanjanje srpskog stanovništva i naseljavanje tog područja Hrvatima”.

Tribunal je drugostepenu presudu doneo 17. novembra 2012. i njome oslobodio krivice hrvatske generale Gotovinu i Mladena Markača.

Oni su oslobođeni krivice za progon srpskog stanovništva iz Kninske krajine 1995, čime je poništena prvostepena presuda kojom je Gotovina bio osuđen na 24 godine, a Markač na 18 godina zatvora.Žalbeno vijeće je oslobodilo optužene po svim tačkama optužbe, mada nisu negirani zločini utvrđeni u prvostepenoj presudi.

(Telegraf.rs / Beta / Tanjug)