Hormonska terapija ne doprinosi dužem preživljavanju starijih ljudi sa ranim oblikom raka prostate, koji nije počeo da se širi na druge organe, poručuju američki stručnjaci sa Instituta za rak iz Nju Dzersija.

Takva terapija je drugi najkorišćeniji metod lečenja u ranoj fazi raka prostate i može da izazove propratne simptome kao što su naleti vrućine i impotencija, a dovodi se u vezi i sa osteoporozom i dijabetesom, izveštava agencija Blumberg.

Hormonskom terapijom za rak prostate smanjuje se nivo muških hormona u telu pacijenta. Ti hormoni se uglavnom proizvode u testisima i podstiču rast ćelija raka prostate. Smanjenjem nivoa muških hormona može da se postigne kržljanje ili usporeniji rast kanceroznih ćelija, ali se bolest ne može izlečiti.

Stručnjaci iz Nju Džersija su ustanovili da su posle deset godina od postavljene dijagnoze, pacijenti od 66 i više godina lečeni hormonskom terapijom od raka prostate u ranoj fazi, imali otprilike istu stopu smrtnosti kao i oni na kojima ova terapija nije primenjena. Istina većina je umrla ne od raka prostate nego iz nekih drugih uzroka, na primer od srčanih bolesti.

Nalazi ovog istraživanja su predstavljali izvesno iznenađenje jer su ranije studije pokazale da je hormonska terapija efikasna kod pacijenta kod kojih je dijagnoziran uznapredovao rak prostate ili rak koji se proširio van ovog organa.

Stručnjaci iz Nju Džersija napominju da hormonska terapija izgleda, ipak, produžava preživljavanje mlađih pacijenata kod kojih je ustanovljen rak prostate u ranoj fazi.

Izvor: Krstarica