Gajenje marihuane kao porodični hobi

Britanska policija svake nedelje otkrije bar desetak "farmi" kanabisa koje ljudi, pa i čitave porodice, uzgajaju za svoje potrebe po podrumima, tavanima, garažama i praznim sobama.

Nagli porast gajenja kanabisa po kućama izazvan je različitim faktorima, počev od klasifikacije kanabisa kao droge Ce klase, sve veće potražnje potrošača koji ne žele da se petljaju sa dilerima i lake dostupnosti semena i opreme za gajenje putem Interneta. Pošto je gajenje kanabisa u Britaniji i dalje protivzakonito, precizan broj onih koji se time bave nije poznat.

Jedan od ukazatelja na ogroman broj divljih farmi jeste i multimilionski obrt kompanija koje te farme snabdevaju opremom. Firma "Hemsted hidroponiks" za 1.500 funti prodaje "sobu za uzgoj", koja sadrži svetla, ventilatore, sistem za navodnjavanje i podlogu za rast, a koja za tri meseca da četiri do šest stabljika kanabisa. Manja oprema košta oko 300-350 funti, a uzgajivači plodove svog rada iz njih ubiraju tri do četiri puta godišnje.

U "Hemstedu" kažu da su njihovi novi klijenti često stariji ljudi s porodicama, koji više vole da gaje sopstveni kanabis nego da traže dilera. Mnogi dolaze s decom koja znaju kako da gaje kanabis, a koja onda njime podmiruju svoje i potrebe roditelja. Neki uzgajivači su i ljudi sa zdravstvenim problemima, kao što je multipla skleroza ili migrena, kod kojih kanabis navodno umanjuje bolove.

U potrazi za uzgajilištima policiji pomažu kompanije za električnu energiju, koje registruju veliki pad ili porast potrošnje u pojedinim domaćinstvima, kao posledicu napajanja lampi i aparature za uzgoj. Odgajivači se prepoznaju i po stalno navučenim zavesama ili prozorima oblepljenim crnim kesama za smeće, kojima se sprečava ulazak svetlosti ili koje vazduh čine vlažnijim. U potrazi za većim proizvođačima policija se koristi i helikopterima, specijalno opremljenim za registrovanje toplote koju emituju lampe.

Inače, u Britaniji mnoge kompanije legalno prodaju desetak vrsta semena, po ceni od devet do 40 funti za paket, zavisno od jačine i broja semena. Kao i u brošurama za obično seme, ove firme nabrajaju kvalitete svake pojedine biljke i kvalitet dima koji proizvode. Pojedini stručnjaci smatraju da ovaj trend ima i dobrih strana, jer se potrošači tako udaljuju od kriminalnih distributivnih mreža.

Glas javnosti \ S. Ilić