Na polovini toka Dunava, na 1.401 kilometru, nalazi se Apatin.
U "ličnu kartu" ove bačke varoši treba uneti podatak da se u pisnim dokumentima prvi put pominje 1011. godine, u darovnici mađarskog kralja Stjepana Vespremskog biskupiji.
Kako je u svojoj knjizi "Apatin kroz vekove" zabeležio Milan Bukvić, naselje se nalazilo na velikom poluostrvu između Dunava i njegovog većeg rukavca, a Sloveni su se doselili u šestom veku.



Apatin, sa selima Svilojevo, Sonta, Prigrevica i Kupusina, obuhvata površinu od 320 kvadratnih kilometara, opština ima oko 33.000 stanovnika, a grad nešto više od 20.000.
Grad je "pupčanom vrpcom" vezan za veliku reku, koja je, uz obilje šuma od davnina predstavljala "carstvo" lova i ribolova.
 Istorijski dokumenti kazuju da je ovde krajem 18. veka bilo 200 kvalifikovanih ribara, sa većim brojem priučenih radnika.
Velike ribaske mreže doneli su Nemci, koji se ovde naseljavaju posle 1748. godine, a carica Marija Terezija 1773. godine dodelila je Diplomu esnafskih prava staležu apatinskih zanatlija, a u cehu ribara, organizacionoj jedinici esnafa, u prvo vreme bili su i mlinari, lađari i pekari.
Sedište ribarskog ceha bilo je u gostionici Fudere, sadašnjoj generaciji poznata kao restoran "Šaran".

Valja zapisati i podatak da su apatinski ribari 1924. godine ulovili 1.566.959 kilograma ribe. A ko je boravio u Apatinu, a nije svratio na riblji paprikaš i/ili prženu ribu u "Šaran", kao da nije ni bio u ovoj varoši. Danas je na glasu i "Zlatna kruna", čiji će kuvari na Apatinskim ribarskim večerima, koje se održavaju od 2. do 7. jula, kuvati paprikaš u velikom kotliću za ravno 500 osoba. Ovo će biti 45. nastavak ribarskih večeri, a obeležiće ih i takmičenja za "Zlatni kotlić", "Zlatnu ribicu", "Zlatnu bućku", trke čamaca. Naravno, večeri će proticati u zabavnom tonu, uz učešće nekoliko eminentnih sastava, odnosno estradnih umetnika. Tim priredbama prisustvuje i do 10.000 ljudi, a zanimljivo je da mnogi Apatinci, koji rade u inostranstvu, godišnje odmore planiraju baš za početak jula, kada se održavaju ribarske večeri.

U Turističkoj organizaciji kažu nam da je prošle godine zabeleženo 80.000 noćenja, a da se od razvoja turizma pravi rezultati tek očekuju. Strategija tog razvoja utvrđena je 1998. godine, a rezultat se ogleda u izgradnji marine sa 400 vezova, uskoro će biti otvoreno i pristanište za putnička plovila, u planu je izgradnja robno-transportnog centra, a u tom kompleksu treba da bude zaposleno oko 2.000 radnika. Turisti mogu da pecaju na gotovo svakom koraku, na Dunavu i u rukavcima. Lovci, pak, imaju priliku za lov na ptice, zečeve, srne, jelene, divlje svinje. Obala reke i rukavaca, obilje šuma su i divna prilika za šetnje, u svako doba godine, rekreaciju. Mladi će, i danju i noću, naći zabavu u "Plavoj ruži", poznatog košarkaša Željka Rebrače.

Banja "Junaković" takođe zauzima značajno mesto na turističkoj mapi, ne samo kao lečilište. U letnjim mesecima ovde dnevno bude i po nekoliko hiljada kupača, kojima su na raspolaganju i teniski tereni, obližnja šumica za šetnje. Gradi se i kuglana sa osam staza, najavljeno je podizanje akva parka. Priči o Apatinu nikad kraja, naročito uz "jelen pivo".


Izvor: Danas

Grad Apatin, Srbija / Vojvodina

Opština Apatin se nalazi u severozapadnom delu Vojvodine (Zapadna Bačka), uz levu obalu Dunava. Zauzima prostor od 349 km2, na kojem živi oko 40.000 stanovnika u jednom gradskom i četiri seoska naselja (Prigrevica, Kupusina, Svilojevo i Sonta). Regionalnim putem R 101, Apatin je povezan sa Somborom (16 km) i graničnim prelazom prema Republici Hrvatskoj kod Bogojeva (35 km). Apatin je udaljen 100 km od Novog Sada, preko Odžaka, a 120 km preko Vrbasa. U reljefu opštine Apatin zastupljene su dve geomorfološke sredine: aluvijalna ravan Dunava i lesna terasa, a prosečna nadmorska visina je 85 m.

Prvi termalni izvori u apatinskoj opštini otvoreni su 1913. godine, ali tek 1927. godine je izvršena temeljna analiza mineralnih svojstava vode, kada je utvrđeno da termalne vode spadaju u isti red kao i vode u Karlovim Varima (Češka), Harkanju (Mađarska) i Lipiku (Hrvatska). Krajem 1983. godine dovršena je izgradnja prve faze banje "Junaković", a 2000-te godine dograđen je i novi deo objekta. Banja "Junaković" se nalazi četiri kilometra udaljena od Apatina. Od Apatina do banje "Junaković" organizovan je autobuski prevoz sa više prolazaka u toku dana.

Turistička privlačnost celog ovog kraja su i vrlo bogate ribolovne vode na Dunavu i njegovim rukavcima, kao i poznata lovišta, staništa čuvenog podunavskog jelena i druge divljači.
Netaknuta priroda prašumskog izgleda, stoletna autohtona šuma, bare i močvare, bogatstvo flore i faune karakterisitke su specijalnog rezervata prirode "Gornje Podunavlje". Ovaj rezervat deo je velike poplavne, ritsko močvarne zone srednjeg toka Dunava. 280 vrsta ptica, od kojih neke veoma retke, kao što je orao belorepan, crna roda, kormorani, kao i autohtone šume crne topole, brestova, crnog gloga i hrasta, staništa više vrsta orhideja, lokvanja i drugih biljaka, dovoljno govore neprocenjivom prirodnom bogatstvu ovog prirodnog rezervata.

Apatin je od davnina poznat kao centar ribarstva. Poplavno područje specijalnog prirodnog rezervata "Gornje Podunavlje" predstavlja prirodno mrestilište za oko 50 vrsta slatkovodnih riba, među kojima su najznačajnije vrste: šaran, štuka, smuđ, som i dr. Nisu retki ulovi kapitalnih primeraka, naročito somova, koji su teški i preko 30 kg. Danas ovo područje pruža izuzetne mogućnosti za ribolov, kako na Dunavu, tako i na mnogobrojnim meandrima, rukavcima i mrtvajama. Takođe, poznata je apatinska ribarska kulinarska tradicija, kao i manifestacija "Apatinske ribarske večeri".

Dobra putna infrastruktura koja se proteže kroz nepregledna polja, šume i močvare, idealno su područje za zaljubljenike u biciklizam. Dunav na ovom području pruža i nekoliko prelepih plaža pogodnih za kupanje i sportove na vodi u letnjim mesecima.

Iz istorije grada

Izuzetno povoljan geografski položaj, blizina reke i prirodna bogatstva ovog kraja (plodno zemljište, šume pored reke, obilje ribe po ritovima i rukavcima i divljač u šumama) oduvek su privlačili ljude da se ovde naseljavaju, pa se tako još u praistoriji smenjuju kulture Sarmata, Kelta, Gota i drugih naroda.
U I veku, za vreme rimskih osvajanja, naselje je pretvoreno u vojni šanac sa utvrđenjima i imalo je značajnu ulogu u odbrani provincije Panonije. U VI veku dolaze Sloveni, a 896. godine Mađari i na ovom prostoru osnivaju svoju državu u kojoj su ipak Sloveni činili većinu stanovništva.

Apatin se prvi put spominje u pisanim dokumentima 1011. godine, a ime je dobio po opatiji Kaločke biskupije.
U XIV i XV veku na ovim prostorima su feudalna imanja, čiji su gospodari podigli dvorce oko kojih se naseljavaju ribari, lovci, lađari i vodeničari. Apatin se 1417. godine spominje kao posed Stefana Lazarevića. Pod tursku vlast pao je 1541. godine i bio pod njom punih 140 godina.

Deo izbeglica iz velike seobe pod Arsenijem Čarnojevićem 1690. godine naseljava se u Apatinu, Somboru i Prigrevici. 1748. godine u Apatin dolaze nemački kolonisti, a srpska naselja su silom raseljena, uglavnom u Stapar. Kolonisti su došli iz raznih krajeva. Sabirni centar je bio u Ulmu, a odatle su prevoženi Dunavom do Apatina, koji je postao glavna baza nemačke ekspanzije u Vojvodini, dobijajući pritom i posebnu podršku u razvoju. Nedaleko od pristaništa podignuta je crkva i izgrađen centar sa trgom. Podižu se javne zgrade, škole, ribarske stanice, zanatske radionice i stambene zgrade. Dvorska komora ubrzano podiže i privredne objekte: pivaru i pecaru, a 1764. jednu od najvećih tekstilnih radionica u Bačkoj. 1760. godine Apatin je proglašen za grad i stalno trgovište sa posebnim statusom.

Krajem XVIII veka katastrofalna poplava prodrla je u stari centar, uništila ga sa svim objektima, te sa sobom odnela i pola naselja. Novi centar formiran je severoistočno od Pivare, čime je utemeljeno uobličavanje grada koje se u velikoj meri sačuvalo i do danas. Tokom XVIII i prve polovine XIX veka Apatin je doživeo snažan ekonomski uspon, pre svega zahvaljujući zanatstvu, trgovini i brodogradnji. Već 1869. godine osnovane su banke i štedionica, čime su otvorena vrata i ubrzanom industrijskom razvoju. Veliki broj ciglana (36) proizvodio je ciglu i crep, a njima su građeni i pokriveni mnogi objekti u Beču i većina u Pešti. 1912. godine Apatin je povezan železničkom prugom sa Somborom i Sontom. 1920. godine osnovano je brodogradilište, koje je u novije vreme modernizovano i jedino na celom toku Dunava opremljeno specijalnim liftom za brzo izvlačenje brodova na dok.

Posle kapitulacije Jugoslavije 1941. godine Apatin je ušao u sastav Hortijeve Mađarske. Za vreme Batinske bitke front se protezao sve do Apatina i Bogojeva, a sam grad je postao prava ratna baza. Partizanske jedinice oslobodile su Apatin 24. oktobra 1944. godine.

Prema planu kolonizacije, novembra 1945. godine, u Apatin su stigle prve boračke porodice iz Like i nacionalni sastav grada je promenjen. Do 1953. godine ukupno je naseljeno 1.061 porodica sa 6.258 članova.

Izvor : Apatin turizam

Ako neko slucajno prolazi kroz Apatin slobodno neka mi se javi da odemo negde da pijemo malo 

@MunkaZe sjajan posao