Blagoje Simić odslužio hašku kaznu


Bivši gradonačelnik i ratni komandant Kriznog štaba opštine Šamac Blagoje Simić danas je pušten iz zatvora u Škotskoj, gde je odslužio dve trećine kazne koje mu je izrekao Haški tribunal, a popodne je letom iz Londona stigao u Beograd.


Simića su oko 17.30 sati na aerodromu dočekali supruga i dve kćerke, kao i rodbina, rođaci i prijatelji koji su mu poželeli dobrodošlicu.

"Dobro sam. Prvo ću da odem kući sa prijateljima i porodicom", rekao je kratko vidno uzbuđeni Simić, koji se prethodno pozdravio sa dvadesetak članova porodice, prijateljima i rodbinom.



Simić je u Haškom tribunalu bio osuđen na 17 godina zatvora zbog progona nesrpskog stanovništva sa područja opštine Šamac, a kazna mu je posle žalbe smanjena na 15 godina.

Simić, po profesiji lekar, bio je prvi državljanin Srbije koji se dobrovoljno predao Haškom tribunalu 2001. godine.

Prema pisanju medija u Republici Srpskoj, Simić se tokom robijanja u Škotskoj bavio izučavanjem alternativne medicine i slikarstvom.

Blagoje Simić rođen je u Kruškovom Polju u opštini Šamac. Posle rata u BiH (1992-1995) živeo je u Srbiji, u Čajetini.

Hag je optužnicu protiv Simića podigao u julu 1995. godine, za zločine počinjene prema muslimanima i Hrvatima na početku rata.

Simić je tvrdio da nije kriv, a osuđen je oktobra 2003. godine na 17 godina zatvora zbog progona nesrpskog stanovništva, od aprila 1992. do decembra 1993. godine.

Proglašen je krivim za podsticanja i pružanja pomoći za nezakonita hapšenja i zatvaranja nesrpskog stanovništva, držanje pritvorenika u nehumanim uslovima, primoravanje Hrvata i muslimana na prisilan rad i nasilno premeštanje nesrpskog stanovništva.

Žalbeno veće je odbacilo tačke optužnice za bezobzirno i nehumano postupanje, odnosno mučenje i maltretiranje.

(Tanjug)

Preusmereno sa Monda.rs

Повуко ногу...изгледа да је Воја следећи

човеку уништили 10 година живота ни због чега

ako je to ništa, onda šta je nešto?

те наводе из оптужнице можеш окачити о мачку о реп

tačno je da su odredjene tačke optuznice odbijene, ali nije to sada ni vazno, u presudi pise sledece:

"Pretresno vijeće je ocijenilo da su civili koji su se svaki dan morali javljati ispred Doma
penzionera, kao i zatočeni civili, bili na diskriminatornoj osnovi prisiljavani da kopaju rovove,
grade bunkere, nose vreće s pijeskom ili željezničke pragove za izgradnju rovova i utvrda na liniji
fronta, kao i da su bili pod nadzorom naoružanih stražara, koji su tukli one koji bi pokušali pobjeći i
pucali u njih."