Prvi mali znak da se ne radi o obicnom kosovskom krajoliku je tabla sa napisom "U.S. Army Car Wash."
   Nesto dalje, navodi Rojters, kamioni i buldozeri naziru se kroz maglu medju gomilama sljunka. Bela tabla, sa americkom zastavom i pet zvjezdica NATO, objavljuje: "Dobrodosli u Kemp Bondstil". Siroki, prasnjavi put vodi pored table i uliva se u ogomni prostor ispunjen zelenim vojnim satorima i drvenim barakama ciji se valoviti plehani krovovi bjelasaju na jesenjem suncu.
   Rasiren na preko 283 hektara zemlje i okruzen osam kilometara dugim zidom bodljikave zice, to je najveci vojni logor koji su SAD sagradile poslije vijetnamskog rata. Veliko gradiliste se proteze pored njiva u blizini Urosevca i za nesto vise od tri mjeseca uveliko je pretvoreno u bazu za smjestaj 5.000 americkih voijnika. Radnici su premjestili 115.000 kubnih metara zemlje da bi pripremili mjesto za logor. "Poravnali smo planinu i popunili dolinu," kaze inzenjerijski pukovnik Robert Meklur (Mclure), oficir zaduzen za izgrdanju Bondstila. Americki oficiri kazu da je odluka da se toliki broj vojnika grupise na jednom mjestu, i da se smjeste u barake a ne satore, doneta iz prakticnih razloga. Za drzavu koja je zasuta prijetnjama gotovo svuda gde uspostavi svoje prisustvo, bezbjednost je kljucna briga. Smanjenje troskova je druga. Odluka da se grade SEA barake - nazvane tako jer su prvu put koriscene u Jugoistocnoj Aziji - odraz je lekcije naucene u Bosni, gde su americki vojnici proveli godinu dana podizuci i ruseci logore od satora, a onda presli u barake.
   "Za 60 odsto ukupnih troskova, mi sad na Kosovu gradimo po visem standardu," kaze Meklur. Neki vojnici se privatno zale da im se vise svidja pristup drugih mirovnih trupa na Kosovu koje su svoje baze locilare u gradovima svojih zona. Oficiri su, medjutim, orni da opovrgnu utisak kako je sva njihova vojska usancena u bespucu, dok etnicki motivisano nasilje nastavlja da potresa Kosovo, van mamutskog logora. "Mi takodje imamo trupe koje zive u naseljima," kaze vojni predstavnik, kapetan Patrik Svini (Patrick Sweeney). Oficiri kazu da njihova strategija ostavlja vise objekata u gradovima za potrebe stanovnistva. "Mi namerno nismo zauzeli skole ili fabrike za nas smjestaj," kaze Meklur.
   Hiljade americkih vojnih izinjeraca i civilnih radnika, uz pomoc dzinovskih reflektora, rade danju i nocu da bi svih 160 baraka postavili do kraja ovog mjeseca, kako bi vojska mogla da se useli prije zimskih mrazeva.
   Meklur kaze da je logor izmedju 80 i 90 odsto gotov. Neke organizacije za pruzanje pomoci zale se da ogromne kolicine materijala za americki logor guse puteve i granicne prijelaze i usporavaju dotok preko potrebenog snabdijevanja stanovnistva. Oficiri kazu da su SAD ulozile oko 300 miliona dolara za izgradnju logora, koji nosi ime odlikovanog vijetnamskog veterana vodnika Dzejmsa Bondstila (James Bondsteel), kao i jos jednog, manjeg logora za 1.500 ljudi, 30 kilometara od Gnjlana.
   Logor vec funkcionise kao omanji americki grad. Van duznosti, vojnici dzogiraju blatnjavim stazama, vjezbaju u gimnastickom centru, ili kupuju u specijanoj vojnoj bescarinskoj prodavnici. Za sad su liseni jednog od kljucnih prohtjeva americkog zivota. Logorski restoran sa pljeskavicama, "Burger King", nedavno je zatvoren zbog problema sa ventilatorom.
Preuzeto od agencije "Beta"