Sećanje
85. godišnjica smrti Vladimira Iljiča Lenjina
Autor: Tanjug | 21.01.2009. - 08:08

Danas se navršava 85 godina od smrti Vladimira Iljiča Lenjina, vođe boljševika i predvodnika Oktobarske revolucije u Rusiji 1917. godine, prvog sovjetskog lidera i tvorca tog političkog sistema.

 
Lenjin je bio vođa socijaldemokratske radničke partije Rusije (boljševika), organizator sovjetske države, nastavljač dela Marksa i Engelsa i osnivač Treće komunističke internacionale.
Lenjin je rođen 1870. u Simbirsku (Uljanovsk) na Volgi. Njegov najstariji brat Aleksandar obešen je zbog učešća u atentatu na cara Aleksandra Drugog 1887. godine. Kao student Pravnog fakulteta u Kazanu, Lenjin je udaljen sa Univerziteta zbog rada u revolucionarnim kružocima i učešha u studentskim nemirima 1887, a zatim uhapšen, prognan u selo Kokušino i stavljen pod policijski nadzor. Tek 1890. mogao je privatno da polaže pravo na Petrogradskom univerzitetu, a godinu dana kasnije dao je sve ispite i stekao diplomu.
Njegova porodica se potom seli u Samaru, a on odlazi u Petrograd 1893. godine, gde se potpuno posvećuje revolucionarnom radu, povezuje s radničkim kružocima, iz čega je 1895. izrastao "Savez borbe za oslobođenje radničke klase", klica buduće marksističke partije. Zbog hapšenja Lenjina i veće grupe revolucionara 21. decembra 1895. rad Saveza je prekinut, a po povratku sa tamnovanja, iz Sibira, 1900. odlazi u inostranstvo da realizuje plan o izgradnji revolucionarne partije.
Na Drugom kongresu Ruske socijaldemokratske radničke partije 1903. dobio je većinu "boljšinstvo" i po pitanju izbora CK Partije - otud naziv boljševici.

 
Lenjin 1905. dolazi u zemlju i razvija plodnu trogodišnju aktivnost, najviše u Petrogradu i Finskoj, gde se često sklanjao od carske policije, a 1907. opet je u emigraciji i njegova borba za učvršćenje partijskih redova obezbedila je izdvajanje boljševika u samostalnu partiju 1912. godine. Razvija aktivnost u Drugoj internacionali i, da bi bio bliže Rusiji, od 1912. do 1914. godine boravi u Galiciji, u Zakopanima, kod Krakova.
Po izbijanju Prvog svetskog rata Lenjin i boljševici su zauzeli internacionalistički stav protiv imperijalističkog rata i za njegovo pretvaranje u građanski za obaranje imperijalizma. Vraća se u zemlju 1917, i te godine u maju, na Sedmoj sveruskoj partijskoj konferenciji, izabran je novi Centralni komitet.
Lenjin rukovodi daljim razvojem revolucije, a po zaoštravanju situacije, posle julskih demonstracija 1917, odlukom CK sklanja se od progona vlade Kerenskog, ali i dalje rukovodi revolucijom.

 
U Petrogradu 21. oktobra te godine rukovodi istorijskom sednicom CK na kojoj je doneta odluka o ustanku i priprema izvođenje oktobarske revolucije. Ustanak petrogradskih radnika počeo je 7. novembra 1917. (25. oktobra po starom kalendaru) i tog dana Drugi kongres sovjeta objavio je pobedu socijalističke revolucije u Rusiji, a tokom 1918. počinje trogodišnji građanski rat, u kome se posvećuje stvaranju Crvene armije.
Na Lenjinovu inicijativu, marta 1919. godine, obrazuje se Treća Komunistička internacionala, kao štab svetskog proleterijata da pomogne izdvajanje levih struja u radničkom pokretu i njihovo organizovanje u komunističke partije.
U periodu od 1921. do 1923. upozoravao je na opasnosti koje mogu ugroziti socijalističku izgradnju i predlagao povećanje CK za 50 ili 100 članova, uvođenje radnika u njegov rad i smenjivanje Staljina sa položaja generalnog sekretara CK.
 
Umro je 21. januara 1924. godine u Gorkom, njegovo telo je balsamovano i sahranjeno u mauzoleju na Crvenom trgu u Moskvi.
Napisao je dela "Šta su 'prijatelji naroda' i kako se oni bore protiv socijaldemokrata", "Razvitak kapitalizma u Rusiji", "Zadaci ruskih socijaldemokrata", "Šta da se radi", "Korak napred, dva koraka nazad", "Dve taktike socijaldemokratije u demokratskoj revoluciji". Njegova dela su i "Agrarni program ruske socijaldemokratske radničke partije", "Materijalizam i empiriokriticizam", "Socijalizam i rat" (s Grigorijem Zinovjevom), "Imperijalizam kao najviši stadijum kapitalizma", "Aprilske teze", "Država i revolucija", "Proleterska revolucija i renegat Kaucki", "Dečja bolest 'levičarstva' u komunizmu".

Izvor: Blic

Jedan od najvećih zločinaca u ljudskoj povijesti. Da je moderna Europa humano društvo, a nije, bio bi u istoj korpi s Hitlerom i ostalim monstrumima.

Komentar osobe zatupljene propagandom, evo par cinjenica pa preispitaj svoj stav o Lenjinu:

"Alexandra Kollontai and fellow feminist revolutionary Inessa Armand in 1919 together established the Zhenotdel (Женотдел), the first government department for women in the world. Soviet Russia under Lenin was also the first country to decriminalize homosexuality in 1922. The Russian Communist Party effectively legalized no-fault divorce, abortion and homosexuality, when they abolished all the old Tsarist laws."

Sve same monstruoznosti...

Izvinjavam se ako vadim temu iz mrtvih, ali sam na ovo morao da odgovorim.

Zar je vec toliko proslo ?

Pazi stvarno,85 godina od njegove smrti. . .